شده یکیو انقدر دوست بداری که .....

سام اولیک !

پنجم دبستان باهاش آشنا شدم ... مثل فرشته ها بود ... یه دختر کوچولو و ریزه میزه .... با یه عینک که  گوشه هاش پروانه داشت! لبهاش سرختر از هر گل سرخی که وجود داره ... آروم و در عین حال شیطون ...

االان 11 سال از دوستیمون میگذره ...  وقی میگم دوستی ... منظورم دوستیهای الان نیسن

من و تبسم به معنای واقعی دوست بودیم ...

از 10 سالگی ...

تمام خاطراتی که باهاش دارم شیرین و رویاییه ...یادمه   یه روزی قرار گذاشتیم تا فرداش از مدرسه دوتایی فرار کنیم ... چرا نداشت ... من یه هم جو گرفتتم ... بهش گفتم :

تبسم میای فرا کنیم ؟

اونم نپرسید چرا؟ کجا ؟  هیچ وقت از هم نمیپرسیدیم ... یا بهتر معمولا با هم موافق بودیم و اگر هم نبودیم جواب فقط نه بود ... اولا من چرا میگفتم ولی بعد  دتگیرم شد که تبسم چرا نداره این شد الانم همینه :

( تبسم میای خونمون؟ .... جواب : نه ! .... خب باشه ! )  

جواب داد : آره ... بیا فرار کنیم  ...

- خب پس , امشب هر چی پول دارین از تو خونتون بردار

- آره , باشه , تو هم همینطور ...

- فردا صبح از مدرسه درمیریم ... دوتایی

- آره ... موافقم ... دوتایی!

یه نگاه گانگستری بینمون رد و بدل شد!

موقع خداحافظی گفتم : فردا یادت نره!

- نه ... تو هم یادت نره..

- نه ... مطمئن باش!

.

.

فردا صبحش هر دومون اومدیم مدرسه  ... نه اون پول اوورده بود نه من ! رفتیم سرکلاس و بعدم رفتیم خونه ...

ولی هربار  با همین نقشه ها کلی میخندیم ... .از این نقشه ها بگیر تا ساندیس خوردن هامون ...

گاهی از شدت خنده به گریه میوفتادیم!

.

.

زمانی که همه دخترها با هم قهر و آشتی میکردن من و او فقط با هم خوش بودیم 

حتی یک بار هم با هم قهر نکردیم ... با اینکه گاهی زد و خوردهامون خیلی شدید بود ولی هیچوقت ازش دلخور نشدم ...

هنوزم همینه ... تنها کسی که تمام حرفام رو بهش میزنم ... هر روز دلم براش تنگ میشه ... یه طورایی عاشقشم ...

تا اینکه کسی پیدا شد که مثل من ( امکان نداره بیشتر از من باشه ) بهش عشق بورزه و خب فرقش با من اینه که میتونه شریک زندگیش باشه ... شخصی از جنس مخالف ....

تا اون موقع نمیدونستم اینقدر دوستش دارم! که دلم نخواد کسی جای منو تو زندگیش بگیره .... میدونم مسخره است

به خدا میدونم ...

علی خیلی پسر خوبیه ... یه پسر مهربون و آروم و مهمتر این که عاشقه ...

و حالا نمیدونم چرا این احساس در من ایجاد شده ... احساس رقابت با علی ... مسخره است!

خب میدونی من هیچ وقت به این فکر نکرده بودم که یه روزی تبسم بزرگ میشه و ازدواج میکنه و خب شریک زندگیش جزئی از اون میشه ... فکر میکردم همیشه برای هم  میمونیم ...

با گذشتن 3 سال و اندی هنوز با این قضیه کنار نیومدم ...

میخوام کنار بیام ها ... ولی  ... نمیدونم چه حسی بهم دست میده که نمیتونم! ....

باور کنید علی رو خیلی  دوست دارم ... چون میدونم تبسم رو واقعاً دوست داره  ... ولی ...