میدونی .... گاهی باید بچه بود و روی حرفهایی که باد هواست راه رفت و اعتماد کرد که حرف عین وجوده ...
در صورتی که نیست ....
آخه زندگی بدون این دید خیلی وحشتناکه .... واقعا اعصاب فولادی میخواد .... اینکه هر لحظه فکر کنی رو هیچی و هیچکی نمی تونی اعتماد کنی و تنهایی ...... حتی اگه همه دنیا بهت ابراز علاقه کنن .....
پس بچه باشی بهتره .... یا بهتر به نظر میاد .....
اصلا نا .....
میخوام اینکار بکنم .....
نمیخوام فکر کنم چی میشه ...
میخوام که فکر نکنم ..
مثل روز اول ....
چه خوب بود ....
.
.
.
میخوام بچه باشم ....
اون احمق بودن نه ببچهگی!!!! که می گی: پس بچه باشی بهتره
ساحل
دیدی هنوز کوچولوئی!عشق که باد هوا نیست نازنین.
مثل روز اول بودن ؛سفید موندن یه راه بیشتر نداره اونم اینه که
دلتو به دل ساحل بسپاری و...یه بارم که شده بزرگ بشی.
اگه شما بچه می سدی اونوقت بچه ها هم آرزو می کردند که بزرگ بشند ! تصور کن چی میشد ! به بندرعباس سیتی هم سر بزن.
بچه باش ولی ادای بزرگارو درآر